De eerste echte kilometers!
Door: Jurgen en Anke
11 Mei 2005 | Brazilië, Manaus
Lieve allemaal,
Het is alweer een tijdje geleden dat wij een update gegeven hebben en jullie zullen wel weer aan het trappelen zijn van ongeduld..... Tja, in de Amazone liggen de internetcafe´s niet voor het oprapen, maar jullie geduld wordt beloond, hier is dan weer de update, hihi!
Inmiddels zijn we in Manaus, de grote stad halverwege de Amazone, aangekomen.
Vanuit Alter do Chao zijn we vorige week teruggefietst naar Santarem en daar hebben we de boot gepakt naar Alenquer. De boot kwam daar om 3 uur ´s nachts aan en het fijne is, dat je gewoon op de boot kan blijven totdat het licht wordt en je niet door donkere buurten hoeft (wat je niet wil als het niet nodig is). Dus om 5 uur zaten wij al op de fiets richting Vale do Paraiso, een hotelletje dat wij aangeraden hadden gekregen op Ilha do Marajo. Vele mensen die wij de weg vroegen in Alenquer keken wel erg verbaasd dat wij op de fiets naar Vale do Paraiso wilden, want dat was wel meer dan 65 km!! Helemaal gestoord, zag je ze denken. Maar het fietsen was echt fantastisch. De weg was modderig, maar goed begaanbaar en het weer zat mee: bewolkt en geen zon (wat het tempo aanzienlijk verhoogt). Helaas brak halverwege de ketting van Jurgen (geen idee hoe dat nu weer mogelijk is met een net nieuwe fiets...) en wat waren wij blij met de fietsreparatiecursus die wij gevolgd hebben! Nadat de ketting weer als gesmeerd liep zijn we rustig doorgefietst naar Vale Paraiso. En wat was het daar mooi: gelegen onder aan de voet van een waterval, verscholen in het woud. Echt prachtig. Het hotel wordt tijdelijk gerund door een nederlands koppel, Wandrina en Hans en we hebben zeer gezellige dagen gehad.
Ook zij hadden al veel van de wereld gezien en tijdens onze nachtelijke gesprekken kwamen we erachter dat Hans tijdens zijn rondreis in Australie bij hetzelfde circus als Jurgen heeft gewerkt! Over toeval gesproken!
Op het moment dat wij daar waren, was er ook een nederlandse groep van Djoser en de volgende ochtend om 3 uur hebben wij een lift van hen gekregen tot het kruispunt vanwaar wij makkelijker naar Obidos konden fietsen.
En om 5 uur zaten wij wederom op de fiets. Het klinkt allemaal erg vroeg, maar om nog een beetje te kunnen fietsen zonder al te erge hitte is vroeg opstaan de beste methode. We hadden verwacht naar Obidos in 1 dag te kunnen fietsen (volgens de kaart zo´n 100 km) maar ja, zoals al eerder gezegd, zijn de kaarten hier niet te vertrouwen en na 80 km te hebben gefietst en het inmiddels al 4 uur was, hoorden we van een voorbijkomende boer dat Obidos nog minstens 65 km verderop lag! Wij zijn toen gestrand in een zeer kleine gemeenschap van 30 personen. 3 huizen, een kerkje en een schooltje. Geen stromend water en geen electriciteit, tja dat komt hier in de binnenlanden nog erg veel voor.
1 gezin had 9 kinderen en ze hebben de hele middag om ons heen gedarteld. De fietsen vonden ze natuurlijk prachtig en we hebben ze rondjes laten fietsen op de fiets van Anke, erg grappig. Toen de hangmat opgehangen in een van de hutjes en heerlijk geslapen.
De volgende ochtend wederom om 5 uur op de fiets gestapt en uiteindelijk rond 4en in Obidos aangekomen. Hier een boot geboekt naar Manaus. Het was vanuit Obidos nog 2 en een halve dag varen en maandagochtend zijn we dan aangekomen in Manaus.
Inmiddels is het woensdag en zijn we 2 volle dagen op zoek geweest naar kettingonderdelen en een waterdichte zak, maar in heel Manaus niets te vinden helaas. Dan maar vanuit Nederland het op laten sturen dus...
Gisteren zijn we naar de opera geweest, Siegfried van Wagner. Tja, best leuk om een keer mee te maken, maar niet elke week, hihihi.
Morgen zullen we vliegen naar Tabatinga, op de grens van Peru en daar nemen we weer de boot naar Iquitos. Van Iquitos moeten we nog verder met de boot richting Equador en daar kunnen we (als het allemaal een beetje mee zit) weer op de pedalen gaan staan.
Jullie allemaal nog bedankt voor de reacties op de site! Iedere keer weer super om te lezen!
De groetjes weer vanuit Manaus!
Liefs, Jurgen en Anke
Het is alweer een tijdje geleden dat wij een update gegeven hebben en jullie zullen wel weer aan het trappelen zijn van ongeduld..... Tja, in de Amazone liggen de internetcafe´s niet voor het oprapen, maar jullie geduld wordt beloond, hier is dan weer de update, hihi!
Inmiddels zijn we in Manaus, de grote stad halverwege de Amazone, aangekomen.
Vanuit Alter do Chao zijn we vorige week teruggefietst naar Santarem en daar hebben we de boot gepakt naar Alenquer. De boot kwam daar om 3 uur ´s nachts aan en het fijne is, dat je gewoon op de boot kan blijven totdat het licht wordt en je niet door donkere buurten hoeft (wat je niet wil als het niet nodig is). Dus om 5 uur zaten wij al op de fiets richting Vale do Paraiso, een hotelletje dat wij aangeraden hadden gekregen op Ilha do Marajo. Vele mensen die wij de weg vroegen in Alenquer keken wel erg verbaasd dat wij op de fiets naar Vale do Paraiso wilden, want dat was wel meer dan 65 km!! Helemaal gestoord, zag je ze denken. Maar het fietsen was echt fantastisch. De weg was modderig, maar goed begaanbaar en het weer zat mee: bewolkt en geen zon (wat het tempo aanzienlijk verhoogt). Helaas brak halverwege de ketting van Jurgen (geen idee hoe dat nu weer mogelijk is met een net nieuwe fiets...) en wat waren wij blij met de fietsreparatiecursus die wij gevolgd hebben! Nadat de ketting weer als gesmeerd liep zijn we rustig doorgefietst naar Vale Paraiso. En wat was het daar mooi: gelegen onder aan de voet van een waterval, verscholen in het woud. Echt prachtig. Het hotel wordt tijdelijk gerund door een nederlands koppel, Wandrina en Hans en we hebben zeer gezellige dagen gehad.
Ook zij hadden al veel van de wereld gezien en tijdens onze nachtelijke gesprekken kwamen we erachter dat Hans tijdens zijn rondreis in Australie bij hetzelfde circus als Jurgen heeft gewerkt! Over toeval gesproken!
Op het moment dat wij daar waren, was er ook een nederlandse groep van Djoser en de volgende ochtend om 3 uur hebben wij een lift van hen gekregen tot het kruispunt vanwaar wij makkelijker naar Obidos konden fietsen.
En om 5 uur zaten wij wederom op de fiets. Het klinkt allemaal erg vroeg, maar om nog een beetje te kunnen fietsen zonder al te erge hitte is vroeg opstaan de beste methode. We hadden verwacht naar Obidos in 1 dag te kunnen fietsen (volgens de kaart zo´n 100 km) maar ja, zoals al eerder gezegd, zijn de kaarten hier niet te vertrouwen en na 80 km te hebben gefietst en het inmiddels al 4 uur was, hoorden we van een voorbijkomende boer dat Obidos nog minstens 65 km verderop lag! Wij zijn toen gestrand in een zeer kleine gemeenschap van 30 personen. 3 huizen, een kerkje en een schooltje. Geen stromend water en geen electriciteit, tja dat komt hier in de binnenlanden nog erg veel voor.
1 gezin had 9 kinderen en ze hebben de hele middag om ons heen gedarteld. De fietsen vonden ze natuurlijk prachtig en we hebben ze rondjes laten fietsen op de fiets van Anke, erg grappig. Toen de hangmat opgehangen in een van de hutjes en heerlijk geslapen.
De volgende ochtend wederom om 5 uur op de fiets gestapt en uiteindelijk rond 4en in Obidos aangekomen. Hier een boot geboekt naar Manaus. Het was vanuit Obidos nog 2 en een halve dag varen en maandagochtend zijn we dan aangekomen in Manaus.
Inmiddels is het woensdag en zijn we 2 volle dagen op zoek geweest naar kettingonderdelen en een waterdichte zak, maar in heel Manaus niets te vinden helaas. Dan maar vanuit Nederland het op laten sturen dus...
Gisteren zijn we naar de opera geweest, Siegfried van Wagner. Tja, best leuk om een keer mee te maken, maar niet elke week, hihihi.
Morgen zullen we vliegen naar Tabatinga, op de grens van Peru en daar nemen we weer de boot naar Iquitos. Van Iquitos moeten we nog verder met de boot richting Equador en daar kunnen we (als het allemaal een beetje mee zit) weer op de pedalen gaan staan.
Jullie allemaal nog bedankt voor de reacties op de site! Iedere keer weer super om te lezen!
De groetjes weer vanuit Manaus!
Liefs, Jurgen en Anke
-
11 Mei 2005 - 15:07
Tamara:
Haha die lange blanke tussen al die kindjes: ziet er erg leuk uit! Erg tof dat jullie zoveel in contact komen met de lokale bevolking; lijkt me echt iets extra's geven aan deze toch al bijzondere reis! We blijven smullen van de verhalen dus blijf vooral sturen! En ja, de jaloezie slaat zeker toe bij het zien van de bruine gezonde kleur van Ank en sowieso de ontzettend mooie foto's.
En ank, zit je haar nog goed?
Liefs Tamara -
11 Mei 2005 - 15:16
Miriam:
Nou da's lekker dan dat de fietsonderdelen vanuit Nederland moeten komen! Ik hoorde het gisteren al van Lieuwe & Aly op pa's verjaardag. Wat een modderwegen trouwens, gewoon tot aan je knieën in het water/modder! Mmmh... hier ook veel regen overigens. De lente is (helaas) nog niet begonnen! Balen!
De groeten! Ik kan me van Ecuador redelijk goede wegen herinneren, dus dat komt wel goed! Fiets-ze!
Liefs,
Miriam
Kus,
Miriam -
11 Mei 2005 - 16:00
Ruby:
Weten jullie zeker dat julle trip geen survival of the fittest wordt! Geweldig om te zien, denk maar niet dat jullie straks na een jaar fietsen en vrijheid nog kunnen wennen aan een kantoorbaan. Dat wordt vast wat spannends dat jullie onderweg gaan tegenkomen. Geniet van jullie volgende trip en kijk uit naar de foto's en verhalen. xxxx -
11 Mei 2005 - 17:06
Zita:
zeg.. zag ik daar twee dronken apen op die foto??
xx -
12 Mei 2005 - 06:21
Lieuwe:
Wat geweldig zeg.Ik zou zo willen ruilen!We genieten van jullie belevenissen en kijken alweer verlangend uit naar de volgende berichten en foto,s.Ik heb begrepen dat er iets opgestuurd moet worden voor de fiets,maar thuis heb ik geen e-mail bericht ontvangen en dus weet ik ook niet hoe en wat.Wanneer je iets nodig bent laat het dan even zo snel mogelijk weten.Wij starten onze lesdag weer op,de kinderen komen alweer het schoolplein op en hebben er weer zin in.Hartelijke groeten en liefs Lieuwe. -
12 Mei 2005 - 10:24
Meina:
Hoi daar, leuk om jullie verhaal te lezen,kunnen we jullie een beetje volgen via de mail, zoals ik lees gaat alles goed en vermaken jullie je uitstekend.gaat het met de billen ook goed?als je zoveel km op 1 dag moet maken?hier alles goed,Wijnand werkt al 2 dagen in de week, op een vrachtauto door NL rijden,dus wat te doen, nu hij niet meer in dienst is. z`n afscheid in DL was heel gezellig, en nu hier alles nog een plaatsje geven, is moeilijk, alles is veel kleiner, maar het komt wel goed.
Veel fietsplezier en natuur genot en tot de volgende mail. liefs Wijnand en Meina -
12 Mei 2005 - 12:38
Robin & Ike:
Jeetje zeg wat zijn wij jaloers, wij zijn inmiddels al weer ruim vier weken terug in dit koude kikkerland.
Maar we genieten met volle teugen van jullie berichtjes en foto's, echt geweldig.
Ik ben benieuwd trouwens of jullie die 15000 km gaan halen, jullie zitten vaker op een boot dan op de fiets geloof ik...Robin verheugd zich al op het etentje...hihi
Nou lieve mensen heel veel plezier nog en pas goed op jezelf.
Groetjes Robin & Ike -
17 Mei 2005 - 12:32
Krijnie:
Jullie laatste bericht gelezen en dus weer helemaal op de hoogte.
De foto`s zijn top want dan krijg je hier een (klein) beter beeld wat jullie zien en hoe de omgeving eruit ziet.Kunnen jullie een beetje warmte deze kant op sturen,jullie hebben toch teveel zo te zien en wij veel te weinig,brr,brr.
Tot de volgende berichtgeving en lieve groetjes van Krijnie -
19 Mei 2005 - 08:56
Anneloes:
Ha wereldreizigers!!! Erg leuk om te lezen waar jullie allemaal heen gaan en wat jullie allemaal meemaken!! Het is ook allemaal zo herkenbaar, want ik ben ook in Belem geweest en heb ook van die fantastische ervaringen opgedaan zoals jullie!! Geniet ervan!! Ik kijk uit naar het volgende bericht! Liefs Anneloes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
